Vrijdag de 13e……………..
Al luisterend naar Giel Beelen op 3FM die ochtend, besprak hij de top 5 van op facebook gedeelde pechmomenten.
Pech met de portemonnee bleek op nr. 1 te staan.
Dit deed me herinneren aan een voorval dat mij een aantal jaren geleden is overkomen in Lochem in de Intratuin waar ik liep te shoppen en opeens hoorde omroepen of mw. Fiets naar de Servicebalie wilde komen……………
Na de verbouwing in ons nieuwe huis was het tijd om te gaan inrichten. De woonkamer was eindelijk klaar en had in elk geval plantjes en potjes voor de ramen nodig. Dus ik op weg naar de Intratuin.
Toilet
Onderweg kreeg ik hoge nood en toen ik eindelijk met ‘gierende’ de banden de parkeerkplaats opreed, had ik op dat moment maar 1 doel. Zo snel mogelijk het toilet zien te vinden.
Ik was thuis zonder tasje weggegaan en de broekzakken waren te klein voor mijn portemonnee. Dan maar tussen de broekband schuiven. ‘Veilig op de huid’ 🙂
Eindelijk het toilet gevonden en pffffff wat was dat een opluchting zeg. Opgelucht kon ik handen wassen en gaan shoppen. Bloempotten en planten daar ging ik voor.
Â
Servicebalie
Wanneer ik druk en geconcentreerd bezig ben om bloempotten en planten uit te zoeken hoor ik omroepen of mevrouw Fiets naar de Servicebalie wil komen.
Goh denk ik……..wat grappig dat hier een mevrouw Fiets werkt en ik glimlach in mezelf……………..
Dan schrik ik wakker…………mevrouw Fiehieets??? servicebalie???
Oeps, ik grijp om mijn middel voel aan mijn broekband en Oooohhh jeeeee!!! mijn portemonnee!!! Weg! Dat ben ik dus die word omgeroepen en ik ‘ren’ naar de servicebalie.
Daar staat een aardige vrouw die mijn portemonnee op het toilet heeft gevonden en zo lief en eerlijk is geweest dit bij de balie te melden. Dankjewel mevrouw!
Die portemonnee had ik braaf op het schapje gelegd en en in mijn oneindige blije opluchting natuurlijk nooit meer aan gedacht.
Â
Blij
Hahaha wat was ik blij zeg. Na dit ‘avontuur’ ook nog geslaagd voor de plantjes en de potjes.
Toen was het geen vrijdag de 13e, wel een vrijdagse shopdag.
Marianne on donderdag 19 december 2013 0:50
Hahaha, ja ik kan me levendig voorstellen hoe dat voelt. Heel herkenbaar wel ook! Leuk dat je gaat bloggen. Ik ben benieuwd naar je vervolgverhalen X Marianne
Herma on maandag 6 januari 2014 16:17
Ha Marianne, zie nu pas je reactie :). Leuk van je, dankjewel. Er broeit op dit moment iets in mij over ‘knopjes’ 😀
Ha die Herma,
gisteren nog helemaal zen na jouw bekkenbodemmassage even naar de Bieb in Gorssel.
Aan het einde nog een kleine parkeerplaats vrij. Gelukkig maar want ik moest opeens heeeeel nodig plassen. Effect van de behandeling. Opgelucht terug in de auto rijd ik v rolijk de parkeeerplaats af en klabats pak ik dat kleine paaltje met mijn voorspatbord door de draai. Het voorportier wil ook niet meer open. Die auto’s van tegenwoordig zijn van plastic maar dan valt dus ook de schade mee. Rond de 500 en volgende week weer nieuw. Ik voelde me dinsdag brak en had hier en daar pijntjes. Vandaag echter stukken beter. Ik zou het zelfs voorzichtig “FIT”kunnen noemen.
Dank je wel en graag ben ik de volgende week weer proefkonijn.
A.S. vrijdag ga ik wellicht naar Utrecht en dus zie ik je dan niet op de FF.
groetjes
mies