Meneer heeft een lange beengeschiedenis met als dieptepunt een gebroken knie met de nodige complicaties en operaties. Alles bij elkaar al zo’n 2 jaar, inclusief revalidatie. Hierdoor hebben ook de spieren een flinke ‘opdonder’ gehad. Geregeld komt hij bij mij voor een “Pijn naar Fijn” massage en dan krijgt zijn been altijd extra aandacht.
Wanneer er sprake is van stress, dan speelt zijn been onmiddellijk op en wordt het stijf. Een echte ‘zwakke’ plek***. Elke keer is er wel verbetering, het gaat langzaam.
Helaas heeft de Coronatijd nogal roet in het eten gegooid en is hij ruim 8 weken niet gemasseerd. Dat had natuurlijk zijn weerslag op het been.
De massages weer rustig opgebouwd en afgelopen week was er dan eindelijk een echte doorbraak.
Ik ontving deze mooie app: — Woensdag: “opnieuw leren lopen”, de knie was erg soepel. Donderdag: spierpijn in bovenbeen. Nooit eerder meegemaakt?? Vandaag: alles lekker soepel, geen problemen.
Dankjewel en een heel fijn weekend!! —
Wat een heerlijk bericht, wat fijn voor meneer en ik ben blij en dankbaar dat ik zulk prachtig werk mag doen. Mensen blij maken, weer lekker in hun vel laten voelen. Daar doe ik het voor 😀 #massagevakvrouw
***Je kunt het zien als een ui. Een ui groeit in ringen (lagen), stap voor stap. Dat geldt ook voor dit been dat al veel heeft meegemaakt: scheurtje in de heup; gebroken dijbeen; gebroken knie; etc. Er is in de loop der tijd zoveel aan pijn, stress en spanning opgebouwd dat dit ook in lagen weer wordt afgebouwd. Hoe beter het been toegankelijk wordt, hoe intensiever de massage kan. Dan kom je tot de kern (het echte pijnpunt).